Kontrast:

Październik

12

Spectrum

Październik 12, 2024

20:00
Foyer Filharmonii

Kaan Bulak – instrumenty elektroniczne

Kaan Bulak tworzy doświadczenie dźwiękowe, które przeniesie publiczność od śpiewu ptaków w głąb współczesnego życia, między kulturami i poza gatunkami. Czasami świeży powiew natury, czasami ciężki groove wahadłowy grany przez orkiestrę. Muzyk zadaje fundamentalne pytania, rozszerzając dźwięki fortepianu o elektronikę. Jak usłyszeć melodie podczas snu? Jak poczuć łączność z naturą w przemysłowym świecie? Gdzie jest jednostka pomiędzy tym wszystkim?

Elektroniczny performance w otoczeniu architektury holu Filharmonii. Dźwięki syntezatorów połączą się z dźwiękami instrumentów, otaczając publiczność i tworząc przestrzeń do tańca.
Każdy jest mile widziany, by zanurzyć się w dźwiękach i rytmach i odkryć Filharmonię z innej perspektywy.

 

Kaan Bulak – instrumenty elektroniczne

Kompozytor, pianista i reżyser dźwięku Kaan Bulak urodził się w Aachen w 1991. Dzieciństwo spędził w Stambule, gdzie pierwszy raz zetknął się z fortepianem w wieku 5. lat. Podczas pobierania nauki szkolnej w Stuttgarcie, gry na tym instrumencie uczył się u Andreja Jussowa. Po jego przelotnym zainteresowaniu matematyką i ekonomią w Kolonii, Bulak odnalazł swoją drogę w dziedzinie produkcji muzycznej i kompozycji. Szlifował swoje umiejętności w Instytucie SAE, a następnie na Uniwersytecie Sztuk Pięknych w Berlinie z Jean-Borisem Szymczakiem (w Funkhausie w Berlinie w zakresie reżyserii dźwięku) i Martinem Supperem (w zakresie kompozycji elektroakustycznej) jako mentorami. W latach 2018-2020 Bulak był jednym z kompozytorów uczestniczących w akcji #bebeethoven.  W tym czasie zgłębiał on możliwości rozszerzania brzmienia akustycznych instrumentów. Wraz z  firmą Martion Audiosysteme opracował głośnik  „Lynch” 360° i dokonał wielu nagrań eksperymentalnych jako artysta-rezydent w Centrum Sztuki i Mediów w Karlsruhe. W tej samej roli, tym razem w Centrum Sztuki w Paryżu w sezonie 2023/2024, pracował nad swoim II Koncertem fortepianowym, pierwszą operą i kilkoma innymi utworami. Z kolei jego I Sonata wiolonczelowa  stała się stałym punktem programów przesłuchań akademickich.

Stambuł i Berlin są miastami, które wpłynęły na artystę najbardziej; zainspirowały go do komponowania muzyki ponad granicami geograficznymi i kulturowymi. Co interesujące, granice między instrumentami akustycznymi i elektronicznymi także zacierają się w twórczości Bulaka. Najlepszym przykładem na to są jego koncerty na własny zespół: smyczki, fortepian i elektronika połączone z głośnikami 360°, a to wszystko poszerzone o techniki aktywacji tego, co słyszymy podświadomie.

Muzyka i improwizacje Bulaka brzmiały z takich estrad i podczas takich wydarzeń, jak Opera w Zurychu, Filharmonia Berlińska, Filharmonia w Hamburgu, Festiwal w Verbier, klub muzyczny LSO St. Luke’s w Londynie, Şerefiye Sarnıcı w Stambule, Filharmonia w Dortmundzie, Konzerthaus w Berlinie, hotel Schloss Elmau, Centrum Sztuki i Mediów w Karlsruhe i Festiwal Sónar w Stambule. Kaan Bulak współpracował z takimi artystami, jak na przykład Sarah Aristidou, Robert Lippok, Cosmin TRG, Anastasia Kobekina, Luise Enzian czy Taner Akyol Trio.

Artysta mieszka obecnie w Berlinie i prowadzi własną markę sztuki audiowizualnej Feral Note z własnym studiem nagrań i salonem muzycznym. Ponadto przekazuje swoje doświadczenie w zakresie produkcji muzycznej na cyklicznych warsztatach w berlińskim Instytucie Clive’a Davisa, należącego do Uniwersytetu w Nowym Jorku.