Koncert symfoniczny

Wprowadzenie do koncertu godz. 18.00, sala kameralna Filharmonii – Witold Paprocki

Wykonawcy:

• Alexandr Iradyan – dyrygent
• Michał Marcol – skrzypce
• Monika Kruk – fortepian
• Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Warmińsko-Mazurskiej

Program:

• Andrzej Panufnik – Suita staropolska na orkiestrę smyczkową
• Felix Mendelssohn-Bartholdy – Koncert d-moll MWV O 4 na skrzypce, fortepian i orkiestrę smyczkową
• Karol Szymanowski – II Symfonia B-dur op. 19

Suita Staropolska Andrzeja Panufnika to ukłon kompozytora w stronę polskiej muzyki dawnej. Składają się na nią Cenar, Wyrwany i Hayduk, czyli tańce pochodzące z XVII-wiecznych tabulatur polskich. To także przykład kompozycji, której dominującym walorem jest szczególna prostota. Co to oznacza? Kompozytor nie silił się na uwspółcześnienie oryginalnych utworów. Chciał raczej pokazać je takimi, jakimi są: zachował zatem ich charakter i strukturę. Jednak uważni słuchacze z pewnością zauważą subtelne detale, zdradzające skrzętnie chowający się neoklasycyzm. Całość dopełniają Interludium i Chorał (które pierwotnie kompozytor nazwał Przegrywkami).

Koncert podwójny na skrzypce, fortepian i smyczki MWV O4 powstał, gdy jego twórca – Felix Mendelssohn-Bartholdy – miał zaledwie 14 lat. Nic dziwnego, że utwór naśladuje muzyczny krajobraz, którym nastoletni Felix był otoczony. Składała się na niego twórczość ówczesnych kompozytorów (między innymi Johann Hummel, Carl Maria von Weber), ale także wprawki kompozycyjne w stylu muzyki Johanna Sebastiana Bacha, które młody Felix pisał pod okiem swojego nauczyciela, Carla Friedricha Zeltera. Mimo tych wpływów, Koncert podwójny to dzieło spójne, a zarazem różnorodne, wyraziste. Utwór został wykonany przed szeroką publicznością po raz pierwszy w berlińskim Konzerthausie, a potem zapomniany aż do roku 1999, kiedy to odkryto tę kompozycję na nowo.
Koncert zakończy II Symfonia B-dur op. 19 Karola Szymanowskiego – dzieło, które niejako podsumowuje pierwszy, neoromantyczny okres twórczości i otwiera nowe przestrzenie kompozytorskie, w których Szymanowski stworzył swój własny język muzyczny. Dzięki zachowanemu listowi kompozytora do Zdzisława Jachimeckiego wiemy, że Szymanowski był zadowolony ze swojej kompozycji:

Jakże się cieszę, że ta Symfonia na Panu takie wrażenie zrobiła, jak pragnąłem. Przyznam się szczerze, że jestem pod względem jej wartości nieco zarozumiały. Jakimś cudem chyba udało mi się w czasie pracy nad nią, nie ulec wszystkim pstrym mamidłom uwodzącym „młodych a niedoświadczonych” artystów i dać czyste a bezkompromisowe piękno, jak je osobiście rozumiem. Toteż w czasie wykonywania jej w Warszawie z radością zauważyłem, iż niektórzy, więcej wrażliwi ludzie prawie z trudem oddychali tą czystą i zimną atmosferą, w której się wszystko dzieje tak jak powietrzem gór.

Na „bezkompromisowe piękno” w tym utworze składają się wspaniała, „rozlana” melodyka, przyjemna dla ucha i gęsta harmonika, a także zgrabna, dwuczęściowa forma, w której ramach zawarte są reminiscencje klasycznej formy symfonii. Nic dziwnego, że dzieło to zachwyca słuchaczy nieustannie od 1909 roku…

Michał Marcol – skrzypce

Urodził się w 1988 roku w Rybniku. W 2007 roku ukończył z wyróżnieniem Państwową Szkołę Muzyczną im. Karola i Antoniego Szafranków w rodzinnym mieście. Edukację kontynuował pod kierunkiem dra hab. Adama Mokrusa oraz prof. Beaty Warykiewicz-Siwy w Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach. W 2015 roku rozpoczął studia podyplomowe w Royal College of Music w Londynie w klasie skrzypiec prof. Leonida Kerbela, które ukończył w 2017 roku. W 2020 roku, po ukończeniu studiów doktoranckich na katowickiej uczelni, uzyskał tytuł doktora sztuki. Warsztat skrzypcowy doskonalił między innymi pod okiem Maxima Vengerova, Ivry Gitlisa, Bartłomieja Nizioła i Piotra Pławnera.

W latach 2008-2012 pięciokrotnie został laureatem I nagrody Uczelnianego Konkursu Skrzypcowego w Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach. W 2013 roku uczestniczył w półfinale XX Międzynarodowego Konkursu Muzycznego im. J. Brahmsa w Pörtschach, otrzymał także wyróżnienie w VII Międzynarodowym Konkursie Muzycznym im. M. Spisaka w Dąbrowie Górniczej. W październiku 2011 roku – w wyniku kwalifikacji przeprowadzonych przez Maxima Vengerova – wziął udział w XIV Międzynarodowym Konkursie Skrzypcowym im. Henryka Wieniawskiego w Poznaniu.

W 2012 roku wystąpił jako solista na koncercie wyróżnionych dyplomantów Akademii Muzycznej z Orkiestrą Filharmonii Śląskiej prowadzoną przez Piotra Sułkowskiego. Ponadto jako solista występował m.in. z Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii Rybnickiej im. Braci Szafranków, Orkiestrą Polskiej Filharmonii Sinfonia Baltica im. W. Kilara w Słupsku, Orkiestrą Symfoniczną Szkoły Szafranków w Rybniku, Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii Zabrzańskiej, Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii Śląskiej oraz Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii Warmińsko-Mazurskiej im. F. Nowowiejskiego w Olsztynie pod batutą m.in. Piotra Sułkowskiego, Mirosława Jacka Błaszczyka, Massimiliano Caldiego, Gudni Emilssona (Islandia), Ewy Strusińskiej i Sławomira Chrzanowskiego. Współpracował w charakterze solisty lub koncertmistrza z wieloma renomowanymi orkiestrami w kraju i za granicą. W 2015 roku poprowadził jako koncertmistrz cykl koncertów podczas tournée w Korei (2015), wystąpił jako solista wykonując m.in. koncert podwójny J.S. Bacha w New Delhi (Indie, 2016), jako koncertmistrz poprowadził Orkiestrę Teatro Regio w Turynie w projekcie Porgy and Bess G. Gershwina (2019). W sezonie artystycznym 2018/2019 pełnił funkcję koncertmistrza Orkiestry Symfonicznej Filharmonii Śląskiej w Katowicach, a także koncertmistrza Orkiestry Filharmonii Rybnickiej.

W latach 2012–2020 zdobywał doświadczenie pedagogiczne jako wykładowca skrzypiec w Akademii Muzycznej im K. Szymanowskiego w Katowicach. Angażował się w wiele projektów artystycznych, od udziału w Festiwalach (m.in. Warszawska Jesień), przez nagrania CD, udział w realizacji nagrań na potrzeby przewodów doktorskich, aż po produkcje filmowe i telewizyjne.

Od 2012 roku jest koncertmistrzem Orkiestry Symfonicznej Filharmonii Warmińsko-Mazurskiej im. F. Nowowiejskiego w Olsztynie.
(Fot. Adam Radek)

Monika Kruk – fortepian

Ukończyła studia pianistyczne poszerzone o profil coachingu wokalnego na Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu. W 2012 roku uzyskała dyplom w zakresie gry na fortepianie w klasie dra hab. Michała Szczepańskiego i w klasie kameralistyki prof. dr hab. Magdaleny Blum. Jest także absolwentką Międzywydziałowego Podyplomowego Studium Pieśni w Warszawie. W 2019 obroniła pracę doktorską w macierzystej uczelni.

Jest laureatką wielu nagród zarówno w kameralnych konkursach ogólnopolskich jak i międzynarodowych. Otrzymała nagrodę „Chopin 2010” dla najlepszego pianisty-kameralisty podczas II Letniej Akademii Śpiewu w Sopocie oraz dyplomy za wyróżniający się akompaniament podczas wielu konkursów wokalnych i fletowych (m.in. IV Ogólnopolskiego Konkursu Wokalnego w Drezdenku, XVII Międzynarodowego Konkursu Sztuki Wokalnej im. Ady Sari w Nowym Sączu, I Międzynarodowego Konkursu Sztuki Wokalnej im. Prof. Haliny Słonickiej w Suwałkach, podczas IX i XI Ogólnopolskiego Konkursu Wokalnego im. L Różyckiego w Gliwicach, XIII Ogólnopolskiego Konkursu Wokalnego im. Franciszki Platówny we Wrocławiu, Międzynarodowego Konkursu  „Stonavská Barborka” w Czechach, VI Ogólnopolskiego Konkursu Wokalnego im. Krystyny Jamroz w Kielcach,  Międzynarodowego Konkursu Pisňová soutěž B. Martinů w Pradze) oraz podczas przesłuchań regionalnych i makroregionalnych Szkół Muzycznych II stopnia. Jest także laureatką wielu solowych konkursów pianistycznych. Swoje umiejętności doskonaliła uczestnicząc w kursach interpretacji muzyki instrumentalnej, wokalnej oraz kameralnej w kraju i za granicą pod kierunkiem wybitnych profesorów m.in. Jerzego Marchwińskiego, Tomasza Herbuta, Macieja Pikulskiego, Olgi Pasiecznik, Jadwigi Rappe, Stephena Drury’ego, Esther de Bros czy Ronana O’Hory.

Obecnie Monika Kruk pracuje jako pianista – korepetytor na Wydziale Wokalnym w Państwowej Szkole Muzycznej im. Ryszarda Bukowskiego we Wrocławiu oraz w macierzystej uczelni w klasie fletu oraz w klasach śpiewu. Pianistka zapraszana jest w charakterze korepetytora oraz kameralisty na Zimowe Kursy Wokalne w Dusznikach-Zdroju czy Festiwal Wratislavia Cantans. Przez kilka lat współpracowała z Narodowym Forum Muzyki w ramach projektu Polski Narodowy Chór Młodzieżowy. Występowała w najważniejszych salach koncertowych Polski: Filharmonii Narodowej, Narodowego Forum Muzyki, Filharmonii Łódzkiej, Częstochowskiej, Dolnośląskiej oraz innych ważnych instytucjach kulturalnych. W 2021 roku przy współudziale Aleksandry Kubas-Kruk (sopran) oraz Anny Bernackiej (mezzosopran) dokonała światowej premiery pieśni Mieczysława Wajnberga do wierszy Juliana Tuwima oraz Adama Mickiewicza. Współpracowała z czołowymi europejskimi flecistami m.in. Aldo Baertenem (Belgia), Mario Carollim (Freiburg), Paolo Taballione (Salzburg) czy Carlo Jansem (Luksemburg). Pianistka jest członkiem Stowarzyszenia Polskich Muzyków Kameralistów oraz wiceprezesem Stowarzyszenia Inicjatyw Artystycznych „Mosty Kultury”.

(biografia pochodzi ze strony https://amuz.wroc.pl/dr-monika-kruk-7390)

Koncert jest współorganizowany przez Narodowy Instytut Muzyki i Tańca w ramach programu „Muzyk – rezydent”, finansowanego ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego