Repertuar

Martin Stacey (Wielka Brytania) – organy

Program:

Harold Walter Greenhill (1902-78) – Allegro marziale
Percy Whitlock (1903-1946) – Folk Tune
John Ireland (1879-1962) – Villanella
Kenneth Leighton (1929-1988) – Paean
Herbert Howells (1892-1983) – Master Tallis’ Testament
Martin Stacey – New England Suite

I.            Intrada
II.           Song of ages
III.         Humoresque (Toccatina for white keys)
IV.         Lullaby
V.           Final

Josef Rheinberger (1839-1901) – Sonata e-moll op. 132 nr 8

I.            Introduction & Allegro
II.            Intermezzo Scherzoso
III.            Passacaglia

Feliks Nowowiejski – Dumka op. 31 nr 1
Johann Sebastian Bach – Passacaglia c-moll BWV582

WSPÓŁPRACA PROGRAMOWA

Martin Stacey – organy, kompozycja (Wielka Brytania)

Urodzony i wychowany w Somerset Martin Stacey był organistą w Queen’s College w Taunton. Studiował w  Królewskiej Akademii Muzycznej w Londynie m.in. u Nicholasa Danby’ego i Naji Hakima, zdobywając wszystkie najważniejsze nagrody za wykonawstwo muzyki organowej i dawnej. Dzięki stypendium Countess of Muster Musical Trus kontynuował naukę u Nicolasa Kynastona i Dame Gillian Weir. Dziś jego regularne występy koncertowe w Wielkiej Brytanii, Europie i Skandynawii plasują go wśród czołowych przedstawicieli organistów jego pokolenia. Aktywność koncertowa artysty obejmowała w ciągu kilku ostatnich lat koncerty w najważniejszych miejscach w Wielkiej Brytanii, Portugalii i Grecji, a także kilka tras koncertowych po Finlandii. Jego występy były transmitowane przez państwowe rozgłośnie radiowe tych krajów.

Muzyk był wykładowcą w słynnym Trynity College of Music w Londynie i w Akademii Muzycznej im. Sibeliusa (Helsinki). Przedmiotem jego zainteresowań były dzieła na instrumenty klawiszowe dawnej muzyki iberyjskej, muzyka organowa angielskiego romantyzmu oraz notacja historyczna. Przez osiemnaście lat był dyrektorem muzycznym w Klasztorze Św. Dominika w Londynie.  Zainicjował regularne recitale na słynnych organach Willisa i zainstalował też mniejszy, wiktoriański instrument w tamtejszej kaplicy Matki Bożej. Jeszcze do niedawna był dyrektorem muzycznym w kościele Św. Augustyna z Canterbury. Wspólnie z Jennifer Bate wziął udział w dwóch światowych premierach nagrań duetów organowych Mendelssohna, a także nagrał kilka płyt z muzyką współczesną dla kilku znanych wytwórni.

Artysta z powodzeniem oddaje się również sztuce kompozycji. Jego utwory są zauważane na całym świecie i miały swoje prawykonania m. in. w Stanach Zjednoczonych, Finlandii i Francji. Jedna z popularnych kompozycji Martina Stacey’a Totentanz (dzieło zamówione przez magazyn Choir & Organ) pozostaje  standardowym dziełem w programach egzaminacyjnych studiów organowych, a samemu organiście wciąż bardzo często zleca się pisanie nowej muzyki. Zostało zarejestrowanych kilka  płyt CD z jego muzyką, m.in. autorstwa Kevina Bowyera na organach Uniwersytetu Glasgow zawierającą m.in. Little Stanmore Suite. Niedawno organistka Eleni Keventsidou na organach Kolegium Rugby zarejestrowała m.in. (Somerset Scenes na skrzypce i organy). Płyta ukazała w 2018 roku.

Od 2006 roku artysta organizuje rokrocznie  Festiwal Nowej Muzyki Organowej (AFNOM), mający promować twórczość współczesnych kompozytorów muzyki organowej. Przez ostatnie dwadzieścia lat wykładał także muzykę  (a także język hiszpański) w różnych szkołach w północnym Londynie, kontynuuje nauczanie gry na organach w Uniwersyteckim Kolegium w Hampstead. We wrześniu 2018 r. rozpoczął pełnoetatową pracę w Heathland School w Harrow.

Podczas kolejnego Mistrzowskiego Recitalu Organowego, prócz muzyki mistrza Jana Sebastiana Bacha oraz doskonale znanej Dumki op.31 nr 1 Feliksa Nowowiejskiego (pamiętajmy, że kompozycje na organy były domeną patrona WM Filharmonii) będziemy mieli wyjątkową okazję poznania bardzo bogatego dorobku kompozytorskiego organistów brytyjskich tworzących  głównie w XX wieku. Warto przy tej okazji zwrócić uwagę, iż praktyką liturgiczną Kościoła Anglikańskiego (zwłaszcza w tzw. High Church) jest wprowadzanie do nabożeństw współczesnych kompozycji sakralnych. Takie podejście, obecne w Anglii od dziesięcioleci, przyczyniło się  do rozwoju muzyki organowej promieniując dalej niż tylko  w obrębie muzyki tworzonej na potrzeby kultu religijnego. Solista, sam będący wziętym kompozytorem organowym, wybrał do swojego recitalu niezwykle ciekawe i różnorodne propozycje, dając słuchaczom wyjątkową okazję poznać te szerzej nieznane kompozycje.

Koncert objęty projektem „WARMIŃSKO-MAZURSKA KARTA SENIORA” oraz programem „WARMIA I MAZURY DLA DUŻEJ RODZINY”