6 czerwca 2019
czwartek
godz. 19:00
sala koncertowa filharmonii
Mistrzowskie Recitale Fortepianowe
Katarzyna Musiał – fortepian
Jagienka Perlikiewicz-Kass – prowadzenie
program, m.in.:
Joaquín Turina – Tańce cygańskie op. 55
Isaac Albéniz – Sevilla z Suity hiszpańskiej op. 47
Alberto Ginastera – Tańce argentyńskie op. 2 (Taniec starego poganiacza bydła, Taniec pięknej dziewczyny, Taniec aroganckiego kowboja)
Manuel de Falla – Taniec młynarza z baletu Trójgraniasty kapelusz, Taniec grozy oraz Rytualny taniec ognia z baletu Czarodziejska miłość
Hiszpańska muzyka fortepianowa nieczęsto gości na polskich estradach koncertowych, a szkoda. Iberia to niezwykle ciekawa kraina, której bogactwo i różnorodność sławili hiszpańscy kompozytorzy. Warto pamiętać, że Hiszpania to kraj mocno sfederalizowany: mieszkańcy każdej z prowincji, mówiący swoim dialektem lub nawet odrębnym językiem, jak kataloński czy baskijski, identyfikują się w pierwszej kolejności z małą ojczyzną, a dopiero później z krajem. Wielokulturowość Hiszpanii, spowodowana między innymi wieloletnim arabskim panowaniem, sprawia, że muzyka iberyjska jest tak wielobarwna. Podczas recitalu Katarzyny Musiał usłyszymy nie tylko muzykę pochodzącą z Hiszpanii, lecz także z hiszpańskojęzycznej Ameryki Łacińskiej.
Joaquín Turina, kompozytor pochodzący z Andaluzji, utożsamianej przez wielu obcokrajowców z esencją hiszpańskości, studiował w Paryżu między innymi pod kierunkiem Maurycego Moszkowskiego. Wiele jego dzieł – w tym Tańce cygańskie op. 55 – powstało z inspiracji muzyką andaluzyjskich Cyganów – z nich pochodziła również słynna bohaterka opery Carmen.
Jednym z mistrzów Joaquína Turiny był podziwiany przez muzycznych impresjonistów Issac Albéniz, autor wielu utworów sławiących różnorodność hiszpańskiego krajobrazu: pamiętamy jego wirtuozowską Iberię, dzisiaj wysłuchamy fragmentów równie imponującej Suity hiszpańskiej op. 47.
Uczniem Albeniza był pochodzący z Katalonii Enrique Granados. Jak wielu hiszpańskich twórców tamtego czasu, kompozytor ten mocno inspirował się muzyką francuską i podobnie jak jego rówieśnicy studiował w Paryżu. Powrócił jednak do rodzinnej Barcelony i odnosił sukcesy jako koncertujący pianista. Napisał operę inspirowaną niepokojącymi obrazami Francisca Goyi: Goyescas (na jednej z jej arii został nawet oparty przebój Besame mucho). A podczas recitalu fortepianowego posłuchamy jeszcze popularniejszych Tańców hiszpańskich. Jego kariera została tragicznie przerwana w 1916 roku, kiedy statek, na którym kompozytor wracał wraz z żoną z nowojorskiej premiery Goyescas został storpedowany przez niemieckiego U-boota.
Kiedy na świat przyszedł Ernesto Lecuona, jego rodzinna wyspa Kuba wciąż znajdowała się, jako jedna z ostatnich latynoamerykańskich kolonii, pod panowaniem Hiszpanii. Lecuona miał stać się dla muzyki kubańskiej tym, kim George Gershwin był dla jazzu: wprowadził ludowe, charakterystyczne rytmy afrokubańskie do sal filharmonii. Wysłuchamy dziś jego przebojowych, porywających do tańca utworów La Comparsa oraz Malagueña.
Przeciwległym, w stosunku do ognistej muzyki Lecuony, biegunem będą intymne, impresyjne utwory Federico Mompou – jego Canciónes y danzas to niezwykle ciekawy, osobny w iberyjskiej muzyce zbiór, przypominający nieco nastrojem utwory Erica Satie. Canción y danza nr 6 dedykowana została Arturowi Rubinsteinowi.
W rzadko odwiedzany świat dźwiękowy zabierze nas niezwykły zbiór Danzas argentinas op. 2 jednego z najwybitniejszych twórców Ameryki Łacińskiej, Alberto Ginastery. Te nerwowe i atonalne tańce tworzą unikatowe portrety postaci charakterystycznych dla Argentyny: poganiacza bydła i gniewnego gaucho.
Na zakończenie zabrzmi muzyka jednego z najważniejszych hiszpańskich kompozytorów narodowych, Manuela de Falli. Pełne pasji tańce z baletu Czarodziejska miłość, zgodnie z podtytułem jednego z nich (Taniec ognia), mają moc odpędzania złych duchów.
Katarzyna Musiał – fortepian
Zdaniem krytyka „Chicago Classical Review”, polka pianistka obecnie rezydująca w Kanadzie, to „wielki talent obdarzony zdumiewającą techniką i interpretacyjną błyskotliwością”. Katarzyna Musiał koncertuje jako solistka, kameralistka, a także z orkiestrami w Ameryce Północnej, Europie, Azji i Afryce. „New York Concert Review” określił jej grę jako „czystą rozkosz” oraz „cudownie przedstawioną i przejrzyście precyzyjną interpretację, która sięga emocjonalnej głębi przy harmonijnej kolorystyce”. Według „Beijing Press” Katarzyna Musiał to „pianistka, która oczarowuje swoich słuchaczy olśniewającą grą”.
Katarzyna Musiał zdobyła pierwszą nagrodę na Bradshaw & Buono International Piano Competition (Nowy Jork), ponadto jest laureatką III Międzynarodowego Konkursu Współczesnej Muzyki Kameralnej im. Krzysztofa Pendereckiego (Kraków), Kay Meek Competition (Vancouver), Nagrody im. Albana Berga przyznanej za najlepsze wykonanie jego utworów (Wiedeń) oraz Nagrody im. Philipa Cohena dla wyróżniającego się instrumentalisty (Montreal).
Ostatnie ważniejsze wydarzenia w karierze pianistki to występy w Carnegie Hall, Międzynarodowym Festiwalu Beethovenowskim w Chicago, Festiwalu Chopinowskim w Mariańskich Łaźniach, Festiwalu l’Octobre Musical w Tunisie, Festiwalu Musicale delle Nazioni w Rzymie, Festiwalu Music in the Mountains w Kalifornii, XXIII Festiwalu Kompozytorów Polskich im. Henryka Mikołaja Góreckiego, XX Festiwalu Jubilaei Cantus oraz trasa koncertowa po siedmiu największych chińskich miastach; jako solistka koncertowała także z New York Camerata, Chicago Prometheus Chamber Orchestra, Toronto Sinfonietta, Orchestre Symphonique de L’Isle, McGill Chamber Orchestra, l’Orchestre de l’Université de Montréal, l’Ensemble Arkea oraz z Bielską Orkiestrą Kameralną na Inauguracji Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Johanna Sebastiana Bacha.
Jej ostatni album Come dance with me otrzymał bardzo pochlebne recenzje i można go było usłyszeć w ponad stu stacjach radiowych, w tym w BBC (Wielka Brytania), CBC (Kanada), WQXR, WFMT (USA). Ponadto płyta została wybrana „CD of the Week” WGBH w Bostonie i „Download of the Week” KDFC w San Francisco.
Katarzyna Musiał, należąca do elitarnego grona Artystów Steinway’a, zachwyca publiczność repertuarem, który obejmuje dzieła od baroku do współczesności. Występowała w wielu prestiżowych salach koncertowych, między innymi w Filharmonii Narodowej w Warszawie, Filharmonii Krakowskiej, Shanghai Oriental Art Center, Tianjin Grand Theatre, Chan Center w Vancouver, Elizabeth Bader Theater w Toronto, Place des Arts w Montrealu, Hatch Recital Hall in Rochester oraz w Weill Recital Hall w Nowym Jorku.
Pianistka jest założycielką i dyrektorem artystycznym Festivalu Stella Musica w Montrealu, promującego kobiety w muzyce. W 2019 festiwal odbędzie się po raz piąty.
Katarzyna Musiał ukończyła z wyróżnieniem Akademię Muzyczną w Krakowie w klasie prof. Stefana Wojtasa, uzyskała Artist Diploma w Academy of Music w Vancouver pod kierunkiem profesora Lee Kum-Singa oraz Diploma in Advanced Music Performance Studies na Uniwersytecie Concordia w Montrealu w klasie prof. Anny Szpilberg i Philipa Cohena.
Artystka jest stypendystką Instytutu Adama Mickiewicza, Mrs. Cheng Koon (S.K.) Lee Scholarship, Conseil des art et lettre du Québec – Vivacité Montréal, the Banff Centre, Vancouver Chopin Society oraz Polskiej Fundacji Społeczno-Kulturalnej w Québec’u.
www.pianist.pl
Koncert objęty projektem „WARMIŃSKO-MAZURSKA KARTA SENIORA” oraz programem „WARMIA I MAZURY DLA DUŻEJ RODZINY”