Repertuar

Francisco Javier Gutiérrez Juan (Hiszpania) – dyrygent

Maciej Hałoń – perkusja

Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Warmińsko-Mazurskiej

Program:

Michał Lazar – Mechaniczne sny na perkusję solo i orkiestrę smyczkową

Maciej Hałoń – Ad Astra na hang drum solo

Annunzio Paolo Mantovani – Percussion on Parade

Claude Debussy – Petite suite

Jules Massenet – Suita nr 4 Scene pittoresques

Manuel Marvizón Carvallo – Gran Poder, Oración por la paz / Great Power, prayer for peace

Bez rytmu nie ma muzyki. Towarzyszy on ludzkości od zarania jej dziejów, a prehistoryczne instrumenty perkusyjne – przede wszystkim różnego rodzaju bębny – były pierwszymi instrumentami, które stworzył człowiek. Stosowane były one zarówno do celów artystycznych, jak i użytkowych – towarzyszyły śpiewowi i tańcom, umożliwiały komunikację na odległość, pomagały pracować i maszerować, zagrzewały do walki. W europejskiej muzyce profesjonalnej długi czas pełniły funkcje drugoplanowe, a ich emancypacja wiąże się ściśle z triumfem muzyki popularnej i jazzowej w XX wieku. Od tego czasu instrumenty perkusyjne wkroczyły na dobre do sal koncertowych – są nie tylko bardzo ważną i często niezwykle rozbudowaną sekcją orkiestry symfonicznej, lecz także pełnią rolę instrumentów solowych. Przy czym ogromna różnorodność grupy instrumentów perkusyjnych daje kompozytorom w operowaniu nimi niemal nieograniczone możliwości brzmieniowe, barwowe czy fakturalne.

Na koncercie posłuchamy hitu Percussion od Parade słynnego angielsko-włoskiego dyrygenta, kompozytora i aranżera Mantovaniego. Ten prawdziwy fajerwerk, przeznaczony na większość instrumentów perkusyjnych wykorzystywanych w orkiestrze, powstał specjalnie dla Charlesa Botterilla, najdłużej współpracującego z Montovanim perkusisty. Zabrzmią także dwie kompozycje polskich twórców młodego pokolenia. Jednym z nich jest gitarzysta Michał Lazar, specjalizujący się w muzyce współczesnej, związany ze Spółdzielnią Muzyczną Contemporary Ensemble kompozytor i improwizator. Drugi to perkusista Maciej Hałoń, wykładowca Akademii Muzycznej w Krakowie, pomysłodawca i współtwórca oraz szef artystyczny wielu imprez perkusyjnych w Polsce. Jego utwór Ad astra przeznaczony jest na hang drum – instrument, który stworzony został zaledwie 20 lat temu w Szwajcarii przez Felixa Rohnera i Sabinę Schärer. Składa się z dwóch wyprofilowanych i połączonych ze sobą stalowych półkul. Trzyma się go na kolanach, a gra gołymi dłońmi i palcami. Hang drum, swoim wyglądem przypominający UFO, brzmi niezwykle miękko i delikatnie.

Uzupełnieniem programu będą dwa utwory kompozytorów francuskich, w których – dla kontrastu – ważniejsze od rytmu są barwa i melodia. Mała suita Claude’a Debussy’ego z 1889 roku przeznaczona została pierwotnie na fortepian na cztery ręce. Dopiero w 1908 roku zinstrumentował utwór przyjaciel kompozytora Henri Büsser. Francuski twórca połączył w tym uroczym, czteroczęściowym dziełku elementy rodzącego się wówczas impresjonizmu muzycznego – swego rodzaju wrażeniowość, lekkość i przejrzystość – z wyraźnymi barokowymi stylizacjami tanecznymi. Odwołania do twórczości François Couperina i Jeana Philippe’a Rameau sprawiają, że Mała suita Debussy’ego jest jednym z jego najbardziej ludycznych i szlachetnie prostych utworów.

Jules Massenet, starszy o pokolenie od Debussy’ego, znany jest przede wszystkim ze swych oper: Manon czy Thaïs. Ale w dorobku tego francuskiego twórcy znajduje się również wiele muzyki instrumentalnej, w tym siedem suit orkiestrowych. Niektóre z nich zainspirowane zostały krajobrazem i folklorem lokalnym (jak Sceny neapolitańskie czy Sceny alzackie), inne odnoszą się do dzieł literackich (Sceny dramatyczne powstały w oparciu o sztuki Szekspira), jeszcze inne pozostają muzyką całkowicie autonomiczną, jak IV Suita orkiestrowa „Sceny malownicze”. Ten czteroczęściowy cykl, złożony z utworów charakterystycznych, po raz pierwszy wykonany został w paryskim teatrze Châtelet w 1874 roku. I w pewnym sensie jest muzyką teatralną, bo Massenet – cokolwiek komponował – nigdy nie opuszczał opery. IV Suita brzmi tak, jakby pisana była z myślą o balecie albo jako instrumentalne interludia operowe. Sam kompozytor uważał, że muzyka ma się podobać, ma dostarczać wzruszeń i to w pewnym stopniu tłumaczy konserwatyzm jego stylu. A styl jest w dodatku typowo francuski: utwory Masseneta są zawsze melodyjne, barwnie zinstrumentowane, lekkie, wdzięczne i eleganckie.

Francisco Javier Gutiérrez Juan – dyrygent

Artysta regularnie występuje z ważnymi orkiestrami symfonicznymi w Europie i obu Amerykach. Wykonuje muzykę wszystkich gatunków, dokonuje nagrań ścieżek dźwiękowych do filmów. Jest wykładowcą w klasach dyrygentury, kompozycji, oboju i akompaniamentu. Zainicjował serię wydawniczą „La Forma Marcha”, w której publikuje odnalezione dzieła muzyczne.

Obecnie pełni funkcję głównego dyrygenta Banda Sinfónica Municipal de Sevilla. Jako dyrygent i wykładowca pracował w Hiszpanii, Stanach Zjednoczonych, Portugalii, we Włoszech, w Słowenii, Argentynie, na Litwie, w Kolumbii, Wenezueli i Polsce. Uczestniczy w międzynarodowych sympozjach, zasiada w jury międzynarodowych konkursów. Jest prezesem sekcji muzycznej sewilskiego Ateneum. Otrzymał wiele europejskich i amerykańskich nagród oraz odznaczeń.

Dyrygował takimi zespołami, jak: Królewska Orkiestra Symfoniczna w Sewilli, Orkiestra Symfoniczna Castilla-León, Orkiestra w Kordobie, Orkiestra Symfoniczna w Maladze, Orkiestra Symfoniczna w Maracaibo (Wenezueal), Camerata Strumentale (Włochy), Orkiestra Filharmonii Andaluzyjskiej, Camerata Silva Dionisio – Purple (Portugalia), Orkiestra Filharmonii w Sewilli, Orkiestra Symfoniczna UPOL OK’s (Słowenia), RTVE Chamber Orchestra, Orkiestra Kameralna Manuel Castillo (Sewilla), Zespół Symfoniczny Królewskiej Gwardii Hiszpanii, Berry College Symphony Wind Ensemble (USA), Orkiestra Dęta w Rovereto (Włochy), Narodowy Zespół Koncertowy San José (Costa Rica), Zespół Symfoniczny Narodowej Armii Kolumbijskiej, Zespół Koncertowy Simón Bolívar (Wenezuela), Pacific Concert Band (Costa Rica), Guanacaste National Bands and Puntarenas (Costa Rica), Chór Opery Sewilskiej i Kordobańskiej, Chór im. Manuela de Falli, Compañía Sevillana de Zarzuela.

Maciej Hałoń – perkusja

Urodził się w 1988 roku, jest absolwentem Akademii Muzycznej w Krakowie w klasie perkusji prof. Jana Pilcha. Ukończył studia licencjackie i magisterskie z wyróżnieniem. Ukończył studia doktoranckie na Akademii Muzycznej w Krakowie. Oprócz studiów klasycznych realizował program specjalności jazzowych. Laureat Stypendium Naukowego Miasta Krakowa, Stypendium Ministra, Fundacji Sapere Auso. Jako solista, kameralista i muzyk orkiestrowy uczestniczył w wielu ważnych festiwalach międzynarodowych zarówno w Polsce, jak i za granicą. Brał udział w takich imprezach, jak: Festiwal Muzyki Współczesnej Warszawska Jesień, Festiwal Perkusyjny Źródła i Inspiracje, Sacrum Profanum, Sound New, Festiwal Beethovenowski, Audio Art, Festiwal Muzyki Filmowej, Emanacje, Poznańska Wiosna Muzyczna. Uczestniczył w wielu światowych prawykonaniach muzyki współczesnej, wykonując m.in. utwory znanych krakowskich kompozytorów. Członek zespołu Amadrums Trio, z którym zdobył Grand Prix oraz pierwszą nagrodę w XIV Międzynarodowym Konkursie Współczesnej Muzyki Kameralnej. Od 2020 roku jest dyrektorem artystycznym Międzynarodowego Festiwalu Perkusyjnego Źródła i Inspiracje. Pomysłodawca i dyrektor artystyczny projektu Horyzonty Perkusji. Na co dzień współpracuję z grupą Amadrums Trio, Orkiestrą Akademii Beethovenowskiej, Teatrem Variete, septetem Ignition. Aktualnie wykładowca w Akademii Muzycznej im. Krzysztofa Pendereckiego w Krakowie w Katedrze Perkusji i Muzyki Współczesnej.

Koncert objęty projektem „WARMIŃSKO-MAZURSKA KARTA SENIORA” (zniżka 50% od ceny biletu normalnego), programem  „WARMIA I MAZURY DLA DUŻEJ RODZINY” oraz programem „KARTA DUŻEJ RODZINY” (Pakiet rodzinny w cenach: Rodzic – 22 zł, Dziecko – 11 zł). Bilety w cenach specjalnych do nabycia tylko w kasie Filharmonii za okazaniem Kart.