Repertuar

Jerzy Kosek – dyrygent
Soliści – finaliści Konkursu Wokalnego Mława 2019
Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Warmińsko-Mazurskiej

Tradycyjnie już na scenie Filharmonii wystąpią finaliści i laureaci VIII Ogólnopolskiego Konkursu Wokalnego Mława 2019.  Cieszący się wielkim zainteresowaniem konkurs jest organizowany w  przez Państwową Szkołę Muzyczna I i II st. im. Andrzeja Krzanowskiego w Mławie w dniach 24 – 27 kwietnia 2019 roku. Dla wielu młodych śpiewaków koncert  w filharmonii  będzie pierwszą okazją do zaprezentowania się publiczności z towarzyszeniem orkiestry symfonicznej.

Śpiew jest jedną z najstarszych form sztuki, uprawianych przez człowieka od zarania dziejów. W dawnych czasach nie był zastrzeżony dla artystów – wręcz przeciwnie, towarzyszył egzystencji człowieka od narodzin aż po grób, śpiewali wszyscy członkowie zbiorowości. W kulturze ludowej, żywej jeszcze w niektórych społecznościach, pieśni obrzędowe znaczyły każdy etap mijającego roku – istniały pieśni męskie, kobiece, przeznaczone dla panien i mężatek. Jednym z najstarszych rodzajów europejskiego śpiewu są joiki – archaiczne pieśni Saamów, związane z obrzędowością szamanistyczną. Naśladujące głosy zwierząt, portretujące różne istoty i zjawiska przyrodnicze, te pierwotne pieśni, spokrewnione zresztą ze śpiewami rdzennych mieszkańców Ameryki Północnej, mogą się wydawać tak dalekie jak to tylko możliwe pieśniom Schuberta i Moniuszki, ariom Mozarta czy Pucciniego. A jednak wszystkie one pochodzą z tego samego źródła, wykonywane są przez ten sam, najbardziej niesamowity na świecie „instrument”, którym obdarzony jest niemal każdy z nas: ludzki głos.

Podobno Polacy są nacją wyjątkowo mało rozśpiewaną w porównaniu z sąsiadami zza miedzy z jednej, a kuzynami z Ameryki z drugiej strony. Ileż to razy oglądaliśmy z zazdrością w filmach sceny (wcale nie daleko odbiegające od rzeczywistości), w których Rosjanie podczas spotkania towarzyskiego zaczynają śpiewać na głosy, a amerykańscy gimnazjaliści na zakończenie semestru przygotowują musical. W Polsce wciąż jedno i drugie jest rzadkością. Wiele osób zraziło się do śpiewu już na etapie edukacji muzycznej w szkole – często bardzo źle, destrukcyjnie poprowadzonej. Wielu usłyszało, że „nie ma głosu” i że do opery dostanie się tylko wtedy, gdy kupi bilet. A to nieprawda. Każdy ma swój własny, unikatowy głos – dziś już wiadomo, że zarówno słuchanie śpiewu, jak i samo śpiewanie, ma bezcenne właściwości terapeutyczne. Sandra Trehub, kanadyjska psycholożka, badaczka wpływu muzyki na niemowlęta i starsze dzieci, podkreśla, że śpiewanie dzieciom kołysanek oraz piosenek związanych z zabawą jest obecne w każdej kulturze świata. „Nic nie zastąpi żywego śpiewania, barwy głosu rodzica, ciepła zawartego w śpiewie, kontaktu twarzą w twarz, nawet jeśli się trochę fałszuje! Wtedy rodzą się pieśni bliskości i bezpieczeństwa, takie intymne hymny – nawet gdy usłyszymy je w dorosłym życiu, w trudnych chwilach przywołają szczęśliwe wspomnienia dające siłę” – przypomina profesor Trehub. Śpiewajmy więc jak najwięcej, swoim dzieciom, roślinom, psom, albo po prostu dla przyjemności. Może nigdy nie osiągniemy takiego poziomu, jak znakomici młodzi laureaci VIII Ogólnopolskiego Konkursu Wokalnego w Mławie, ale przecież, jak mówi poeta, „śpiewać każdy może, trochę lepiej lub trochę gorzej”. Młodym śpiewaczkom i śpiewakom życzyć należy, aby śpiew zawsze pozostał dla nich nie tylko wyuczonym zawodem czy przedmiotem rywalizacji, lecz przede wszystkim przyjemnością i czynnością magiczną.

Jerzy Kosek – dyrygent

Ukończył z wyróżnieniem Średnią Szkołę Muzyczną w Olsztynie w klasie fortepianu, a następnie Akademię Muzyczną w Katowicach (dyplom z wyróżnieniem w klasie dyrygentury prof. Karola Stryi). Studia kontynuował w Halle w klasie prof. Olafa Kocha i w Wiedniu w klasie prof. Karla Ősterreichera i Vaclava Neumanna. Jest laureatem III Międzynarodowego  Konkursu Dyrygentów w Katowicach w 1987 roku, finalistą I Międzynarodowego Konkursu  Dyrygentów w Jerozolimie w 1995 roku.

Dyrygował większością orkiestr symfonicznych i kameralnych w Polsce, a także w Niemczech, Austrii, Danii, Holandii, Węgrzech, Ukrainie, Jugosławii, Wenezueli, Izraelu, Portugalii, Chinach, USA (m.in. w Carnegie Hall w Nowym Jorku). W swoim dorobku posiada szesnaście płyt CD, muzykę do filmów, muzykę dla radia oraz telewizji polskiej, izraelskiej i amerykańskiej.

W roku 1985 został asystentem prof. Karola Stryi, później dyrygentem Filharmonii Śląskiej w Katowicach. W latach 1990–1999 pełnił funkcję dyrektora naczelnego i artystycznego

Filharmonii Częstochowskiej. Następnie przez cztery lata był dyrektorem naczelnym i artystycznym Filharmonii Olsztyńskiej. Od 2000 do 2004 roku pełnił funkcję dyrektora artystycznego Filharmonii Koszalińskiej. W latach 2004–2006 był dyrektorem artystycznym Filharmonii Rzeszowskiej. W latach 2010–2014 był dyrektorem naczelnym i artystycznym Filharmonii Sudeckiej. Obecnie jest I dyrygentem gościnnym Filharmonii Dolnośląskiej w Jeleniej Górze.

W latach 1985–1988 był zatrudniony w Akademii Muzycznej w Katowicach na etacie asystenta. Od 1994 do 1998 roku pracował jako asystent w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Częstochowie. W latach 1999–2001 pracował w Uniwersytecie Warmińsko-Mazurskim w Olsztynie, a następnie w Akademii Świętokrzyskiej w Kielcach na stanowisku adiunkta. Od 2005 do 2011 roku pracował na Uniwersytecie Rzeszowskim na stanowisku profesora Uniwersytetu Rzeszowskiego. W latach 2006–2011 był prof. nadzw. dr hab. w Metropolitalnym Studium Organistowskim w Częstochowie. Od 2011 do 2018 roku pracował w Akademii Muzycznej im. J. I. Paderewskiego w Poznaniu jako Profesor Nadzwyczajny dr hab. W 2002 roku uzyskał kwalifikację I stopnia w dziedzinie dyrygentury w Akademii Muzycznej w Warszawie. W 2011 roku uzyskał stopień doktora habilitowanego w Akademii Muzycznej w Poznaniu. Od roku 2016 pełni funkcję pierwszego dyrygenta gościnnego w Filharmonii Dolnośląskiej w Jeleniej Górze.

Koncert objęty projektem „WARMIŃSKO-MAZURSKA KARTA SENIORA” oraz programem „WARMIA I MAZURY DLA DUŻEJ RODZINY”