Repertuar

Bassem Akiki (Liban) – dyrygent

Zbigniew Zamachowski – aktor
Maciej Miecznikowski – aktor
Jolanta Szczepaniak-Przybylińska – aktorka

Artur Jurek – instrumenty klawiszowe
Krzysztof Paul – gitara
Piotr Lemańczyk – gitara basowa
Roman Ślefarski – perkusja

Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Warmińsko-Mazurskiej

W programie usłyszymy:

– Peter Gunn
– Everybody Needs Somebody to Love
– Rawhide
– Shake a Tail Feather
– Think
– Minnie the Moocher
– Soul Man
– Sweet Home Chicago
– She Caught the Katy
– Jailhouse Rock
– Kiedy byłem małym chłopcem (muz. i sł. T. Nalepa)
– Ghost Riders in the Sky
– The Old Landmark
– Stand by Your Man
– Gimme Some Lovin’
– New Orleans

Urok tanich drani, oldskulowy styl nie do podrobienia, niewyczerpana energia i zaraźliwy optymizm, którego tytułowym braciom nie brakuje, choć wciąż pakują się w tarapaty – oto tajemnica sukcesu Blues Brothers. Duet debiutował w amerykańskim programie komediowym Saturday Night Live, ale popularność na całym świecie zyskał dzięki filmowi z 1980 r. – komedii muzycznej z plejadą gwiazd (takich jak Aretha Franklin, Steven Spielberg czy Ray Charles), pełnej samochodowych kraks, widowiskowych scen tanecznych, a przede wszystkim niesamowitej muzyki. Jake Blues wychodzi z więzienia i wraz z bratem Elwoodem postanawia uratować przed zamknięciem bankrutujący sierociniec, w którym się obaj wychowali. Reaktywują swój dawny, nieprzynoszący wcześniej profitów zespół i ruszają w trasę koncertową po USA. Fabuła jest pretekstem do pojawienia się w filmie znakomitych piosenek, które podbiły świat i wywołały modę na soul i rhythm and blues. Kto nie tańczył choć raz do Everybody Needs Somebody to Love, piosenki, z której przesłaniem trudno się nie zgodzić? Kto nie słyszał nigdy uporczywego i odrobinę złowieszczego ostinata gitary i fortepianu, najbardziej charakterystycznego motywu z Blues Brothers? To temat z serialu detektywistycznego Peter Gunn z lat HOMMAGE A BLUES BROTHERS 50. Z kolei Jailhouse Rock to przebój samego Elvisa Presleya. Gimme Some Lovin’, hit z lat 60., bracia Blues śpiewają w barze dla miłośników country, na estradzie za kratami. Po paru taktach wyjaśnia się, skąd taka aranżacja wnętrza – niezadowolona publiczność ma zwyczaj rzucania butelkami w artystów. Bohaterzy ratują się wykonaniem tematu z westernowego serialu Rawhide – ballada o pracy pastucha bydła przypada słuchaczom do gustu. Wiecznie młoda Minnie the Moocher, piosenka z 1931 r., swoją nieustającą popularność zawdzięcza scatowemu refrenowi powtarzanemu przez publiczność. Te i inne przeboje w obowiązkowych czarnych okularach, kapeluszach i białych skarpetkach do garniturów wykonają Zbigniew Zamachowski i Maciej Miecznikowski wraz z Jolantą Szczepaniak i muzykami Filharmonii Warmińsko-Mazurskiej. Zamachowski, szerokiej publiczności znany jako aktor, był wielokrotnie doceniany i nagradzany za talent wokalny. Piosenkarz Macie Miecznikowski poczuciem humoru i dystansem do świata i samego siebie dorównuje braciom Blues. Jolanta Szczepaniak jest prawdziwą osobowością polskiego jazzu i soulu. Doborowa obsada i skrząca się radością muzyka gwarantują, że po koncercie będziemy nucić bluesowe przeboje przez wiele dni, a dobry humor pozostanie z nami przez cały 2020 rok.

Bassem Akiki

Libańsko-polski dyrygent, który występował w wielu słynnych filharmoniach i teatrach operowych na całym świecie, miedzy innymi w belgijskim Théâtre de La Monnaie, Filharmonii Paryskiej, na Féstival d’Aix-en-Provence. Prowadził Chamber Orchestra of Philadelphia, dyrygował orkiestrą Teatru Wielkiego–Opery Narodowej oraz Narodową Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia. W 2016 roku był nominowany do International Opera Award, a ostatnio zdobył polską Teatralną Nagrodę Muzyczną im. Jana Kiepury w kategorii najlepszy dyrygent. Do końca 2018 roku zajmował stanowisko dyrektora artystycznego Opery Śląskiej w Bytomiu. Od 2015 roku jest dyrektorem artystycznym Festiwalu Noworocznego NFM we Wrocławiu.

Bassem Akiki rozpoczął edukację muzyczną w Wyższym Konserwatorium Muzyki w Bejrucie. Jest absolwentem kierunku dyrygentura chóralna na Akademii Muzycznej w Krakowie oraz studiów magisterskich z dyrygentury na Akademii Muzycznej we Wrocławiu. Studia filozoficzne umożliwiły mu pogłębioną analizę relacji pomiędzy filozofią a muzyką – po obronie pracy magisterskiej na temat związków między Richardem Wagnerem, Fryderykiem Nietzschem a Richardem Straussem, obronił na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie rozprawę doktorską Antropocentryzm i teocentryzm w muzyce XXI wieku na przykładzie opery Petera Eötvösa „Angels in America”. Opera ta została wykonana po raz pierwszy w Polsce pod jego batutą w ramach Festiwalu Opery Współczesnej jesienią 2012 roku we Wrocławiu. Oprócz dyrygowania Bassem Akiki zajmuje się wzajemnymi wpływami tradycji muzycznych Wschodu i Zachodu – od 2007 roku wygłasza na ten temat wykłady na Uniwersytecie w Marburgu. Prowadzi także kursy mistrzowskie w prestiżowych instytucjach, takich jak Queen Elisabeth Music Chapel w Waterloo, Akademia Operowa przy Operze Królewskiej La Monnaie w Brukseli oraz Swarthmore College w Stanach Zjednoczonych.

Bassem Akiki zadebiutował w wieku dwudziestu czterech lat Traviatą Verdiego z zespołem Opery Wrocławskiej, gdzie do 2013 roku był dyrygentem. Artysta posiada bogaty repertuar symfoniczny i operowy, w którym znajdują się między innymi Così fan tutte, Don Giovanni, Czarodziejski flet, La finta giardiniera  Mozarta; La traviata, Rigoletto, Falstaff, Giovanna d’Arco, Nabucco Verdiego; Carmen Bizeta; Kobieta bez cienia R. Straussa; Opowieści Hoffmanna Offenbacha; Cyganeria, Turandot Pucciniego; Borys Godunow Musorgskiego; Romeo i Julia Gounoda; Ognisty anioł Prokofiewa, To Be Sung Dusapina, Powder Her Face Adèsa. W 2013 roku debiutował w Teatrze Wielkim–Operze Narodowej, gdzie prowadził Nabucca Verdiego, Jolantę Czajkowskiego i Zamek Sinobrodego Bartóka.

W 2012 roku Bassem Akiki przygotował i dyrygował światową prapremierą opery Slow man N. Lensa i J. M Coetzeego na Festiwalu Malta w Poznaniu, w 2015 roku w brukselskim Królewskim Teatrze Operowym przygotował światową premierę opery Medúlla z muzyką Björk, w 2018 roku zaprezentował operę Orfeo and Majnun w La Monnaie oraz na Festiwalu w Aix-en-Provence, a w marcu 2019 roku przygotował światową premierę opery Marka Gery’ego Frankenstein.