Repertuar

Przemysław Neumann – dyrygent
Katarzyna Trylnik – sopran
Marcin Bronikowski – baryton
Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Warmińsko-Mazurskiej

Informujemy, że zwroty biletów na koncert zakupionych za pośrednictwem strony internetowej zostaną dokonane automatycznie, natomiast bilety zakupione w kasie będą Państwo mogli zwrócić w dniach 16-31 grudnia 2020.

Przemysław Neumann – dyrygent

Dyrektor Filharmonii Opolskiej. Urodził się w 1979 roku w Poznaniu, jest absolwentem Poznańskiej Szkoły Jerzego Kurczewskiego oraz Szkoły Muzycznej II stopnia im. Fryderyka Chopina w Poznaniu w klasie śpiewu. W poznańskiej Akademii Muzycznej ukończył studia na kierunku dyrygentura symfoniczno-operowa w klasach prof. Jerzego Salwarowskiego i prof. Antoniego Grefa.

Jest laureatem pierwszej nagrody w Międzynarodowym Konkursie Wokalnym im. Ludomira Różyckiego w Gliwicach w 1999 roku. W 2002 roku na III Przeglądzie Młodych Dyrygentów w Białymstoku zajął trzecie miejsce. Jako dyrygent prowadził orkiestry Filharmonii Białostockiej, Częstochowskiej, Gorzowskiej, Kaliskiej, Koszalińskiej, Krakowskiej, Lubelskiej, Poznańskiej, Szczecińskiej, Zabrzańskiej, Śląskiej w Katowicach, Dolnośląskiej w Jeleniej Górze, Świętokrzyskiej w Kielcach, Opery Bałtyckiej, Filharmonii Kameralnej w Łomży oraz Toruńską Orkiestrę Symfoniczną.

Już podczas studiów nawiązał współpracę z poznańskim Teatrem Muzycznym – dyrygentem i kierownikiem orkiestry był tam do 2013 roku. Przez dziewięć sezonów artystycznych przygotował kilka premier oraz poprowadził kilkaset spektakli i koncertów. Współpracował także z Teatrem Wielkim w Poznaniu oraz Gliwickim Teatrem Muzycznym.

Po obronie doktoratu w 2009 roku podjął pracę naukową w katedrze dyrygentury Akademii Muzycznej w Poznaniu. Macierzysta uczelnia stała się dla Przemysława Neumanna przestrzenią realizacji wielu projektów edukacyjno-artystycznych, spośród których należy wymienić koncerty z orkiestrą symfoniczną (nagranie płyty z muzyką Karola Kurpińskiego), Orkiestrą Sinfonietta (której w latach 2009–2013 był kierownikiem artystycznym), coroczne operowe spektakle studenckie w Teatrze Wielkim w Poznaniu czy też koncerty w ramach cyklu Kreaspiracje, podczas których w jednej orkiestrze symfonicznej występowali wspólnie studenci oraz pedagodzy. W 2017 roku uzyskał tytuł doktora habilitowanego, a w 2019 roku został profesorem macierzystej uczelni oraz kierownikiem Katedry Dyrygentury Symfoniczno-Operowej.

1 września 2015 roku Przemysław Neumann został powołany na stanowisko dyrektora Filharmonii Opolskiej im. Józefa Elsnera. Wydarzenie to zbiegło się z rozpoczęciem przez niego intensywnej pracy nad polską, niesłusznie zapomnianą muzyką. Jej owocem jest cykl koncertów Polska Muzyka Zapomniana, prezentujący głównie utwory skomponowane w czasie zaborów oraz seria wydawnicza o tym samym tytule. Partytury wraz z głosami orkiestrowymi dzieł twórców takich jak Karol Kurpiński, Franciszek Lessel, Witold Maliszewski, Feliks Nowowiejski czy Zygmunt Noskowski powstały we współpracy z powołaną w 2016 roku fundacją Dla Kultury, w której Neumann pełni funkcję prezesa. Wraz z orkiestrą symfoniczną Filharmonii Opolskiej dokonał również nagrań płytowych dzieł kompozytorów polskich (Feliks Nowowiejski, Witold Maliszewski) dla wytwórni DUX.

Współpracował z takimi artystami, jak Yulianna Avdeeva, Magdalena Bojanowicz, Grażyna Brodzińska, Natalie Clein, Krzysztof Jabłoński, Jakub Jakowicz, Łukasz Konieczny, Tomasz Konieczny, Bartosz Koziak, Marcin Koziak, Krzysztof Książek, Rafał Kwiatkowski, Boldizsar Laszlo, Jan Lisiecki, Rafał Łuszczewski, Izabela Matuła, Karol Mossakowski, Bartłomiej Nizioł, Wiesław Ochman, Seiji Okamoto, Georgijs Osokins, Mariusz Patyra, Piotr Pławner, Agnieszka Rehlis, Aleksey Semenenko, Iwona Sobotka, Sumina Studer, Marcin Suszycki, Agata Szymczewska, Veriko Tchumburidze, Aleksander Teliga, Małgorzata Walewska, Jakub Waszczeniuk, Soyoung Yoon czy Marcin Zdunik.

Katarzyna Trylnik – sopran

Ukończyła Akademię Muzyczną w Warszawie w klasie śpiewu solowego prof. Haliny Słonickiej, otrzymując najwyższe odznaczenie uczelni: Medal „Magna cum Laude” (1999). Jest laureatką wielu konkursów, m.in. VII Międzynarodowego Konkursu Sztuki Wokalnej im. Ady Sari w Nowym Sączu (nagroda specjalna, 1997), XXXII Międzynarodowego Konkursu im. Antonina Dvořáka w Karlovych Varach (2 nagroda, 1997), III Międzynarodowego Konkursu Wokalnego im. Stanisława Moniuszki w Warszawie (3 nagroda, 1998), a także finalistką XLII Międzynarodowego Konkursu Wokalnego w Tuluzie i VII Międzynarodowego Konkursu Wokalnego w Bilbao.

Jej debiut w Teatrze Wielkim – Operze Narodowej w partii Zerliny w Don Giovannim Mozarta w 2002 roku zaowocował stałą współpracą z tą sceną. Artystka występowała tu w takich inscenizacjach, jak: Dama pikowa Czajkowskiego, Czarodziejski flet Mozarta, Elektra R. Strauss, Trojanie Berlioza, Wesele Figara Mozarta, Carmen Bizeta, La rondine, La bohème i Turandot Pucciniego. Jej kolekcję ról Pucciniowskich uzupełnia partia Mimi w Cyganerii w Operze Bałtyckiej (2008). W 2013 roku zaśpiewała partię tytułową w zamówionej przez Teatr Wielki – Operę Narodową prapremierze Qudsji Zaher Pawła Szymańskiego. W premierowym spektaklu Wesela Figara w reżyserii Keitha Warnera wcieliła się w postać Zuzanny, potem śpiewała partię Hrabiny. Do jej szczególnie ważnych ról w warszawskiej Operze Narodowej należą w ostatnim czasie Alina w Goplanie Władysława Żeleńskiego – produkcji nagrodzonej prestiżową International Opera Awards (2017), Servilia w Łaskawości Tytusa Mozarta oraz Micaela w Carmen (reż. Andrzej Chyra). W minionych sezonach śpiewała również Liu w Turandot w Operze i Filharmonii Podlaskiej w Białymstoku. Istotne miejsce w repertuarze artystki zajmują role w polskich operach, w tym, obok wymienionych już, partie: Zosi we Flisie, Zuzi w Verbum nobile Moniuszki i Basi w Krakowiakach i Góralach Kurpińskiego oraz tytułowa w Marii Statkowskiego.

Katarzyna Trylnik chętnie sięga także po repertuar oratoryjny i koncertowy. Wykonuje partie sopranowe w takich dziełach, jak: IX Symfonia Beethovena, Stworzenie świata Haydna, Te Deum Brucknera, Stabat Mater Dvořáka, symfonie Mahlera, msze i Requiem Mozarta, Stabat Mater Rossiniego i Szymanowskiego. Jest cenioną interpretatorką pieśni kompozytorów polskich, włoskich, niemieckich, rosyjskich i francuskich. Występowała w teatrach operowych Bremy, Monachium i Frankfurtu. Śpiewała na scenach i estradach Augsburga, Dubaju, Moskwy (Teatr Bolszoj), Münster, Paryża, Wilna, na Sycylii oraz w większości sal filharmonicznych i koncertowych w Polsce. Współpracowała z takimi dyrygentami, jak: Łukasz Borowicz, Roland Böer, Valery Gergiev, Jacek Kaspszyk, Kazimierz Kord, Tadeusz Kozłowski, Patrick Fournillier, Carlo Montanaro, Michał Nesterowicz, Marek Pijarowski, Modestas Pitrenas, Jerzy Salwarowski, Wojciech Michniewski, Ruben Silva, Antoni Wicherek, Antoni Wit i Tadeusz Wojciechowski oraz z reżyserami: Martą Domingo, Achimem Freyerem, Laco Adamikiem, Mariuszem Trelińskim i Keithem Warnerem. W 2016 roku uzyskała tytuł doktora w macierzystej uczelni.

Marcin Bronikowski – baryton

 Urodził się w Warszawie, gdzie ukończył Liceum Muzyczne im. Karola Szymanowskiego (klasa trąbki) i rozpoczął prywatną naukę śpiewu u wybitnej śpiewaczki, Jadwigi Dzikówny. W 1992 roku otrzymał dyplom z wyróżnieniem w Konserwatorium w Sofii (klasa prof. Rusko Ruskova). Następnie doskonalił się w Accademia Rossiniana w Pésaro pod kierunkiem Alberto Zeddy oraz w mediolańskiej La Scali u Carlo Bergonziego.

Jest laureatem wielu nagród w prestiżowych międzynarodowych konkursach wokalnych, m.in. trzeciej nagrody w Vérviérs (Belgia), pierwszej nagrody i nagrody specjalnej za interpretację dzieł operowych (jury pod przewodnictwem José Carrerasa) w Pampelunie (Hiszpania), trzeciej nagrody w I Międzynarodowym Konkursie Wokalnym im. S. Moniuszki w Warszawie, pierwszej nagrody w Bilbao (Hiszpania), wyróżnienia w Cardiff (BBC) i w Jerozolimie (Konkurs im. Bernsteina), trzeciej nagrody w Pretorii (RPA) i pierwszej nagrody w Helsinkach.

Debiutował w wieku 24 lat w 1992 roku na scenie Opery Narodowej w Sofii jako Figaro w Cyruliku sewilskim Gioacchino Rossiniego. W 2000 roku Marcin Bronikowski jako pierwszy polski baryton debiutował na scenie Królewskiej Opery Covent Garden w Londynie partią Dandiniego w Kopciuszku Rossiniego, a potem w Teatro alla Scala jako Escamillo w Carmen. W Polsce Marcin Bronikowski występował m.in. na scenie Opery Narodowej – Teatru Wielkiego w Warszawie, Opery w Krakowie, Opery Nova w Bydgoszczy, Opery w Szczecinie, Teatru Wielkiego w Poznaniu, Opery Bałtyckiej w Gdańsku, a także w Filharmonii Narodowej w Warszawie, Filharmoniach Poznańskiej, Białostockiej, Szczecińskiej, Rzeszowskiej oraz na festiwalu Wratislavia Cantans, Festiwalu im. Krystyny Jamroz w Busku-Zdroju, Festiwalu w Łańcucie i w Studio Polskiego Radia im. Witolda Lutosławskiego w Warszawie. Współpracuje również z Narodową Orkiestrą Polskiego Radia i Telewizji w Katowicach.

Występował na najznakomitszych scenach operowych na całym świecie: w Niemczech (Deutsche Oper w Berlinie, Bayerische Staatsoper w Monachium, Drezno, Lipsk, Stuttgart), Austrii, Francji (Opera de Nice, Opera de Strasbourg), Hiszpanii (Teatro Monumental i Auditorio Nacional w Madrycie, ABAO w Bilabo, Campoamor w Oviedo), we Włoszech (La Fenice w Wenecji, Teatro alla Scala w Mediolanie, Teatro Verdi w Treście), w Rosji (Teatr Balshoi w Moskwie ), Estonii, Argentynie (Teatro Argentino de La Plata, Colon w Buenos Aires), Brazylii (Teatro de Amazonas w Manaus), RPA (Nico Opera House w Kapsztadzie), Australii i Nowej Zelandii (State Opera of South Australia w Adelaide, New Zealand Opera w Auckland i Wellington), USA, w Hong Kongu, Macau, Szanghaju, w Izraelu (New Israeli Opera w Tel Avivie) oraz na wielu światowych festiwalach.

W swoim repertuarze ma ponad 40 ról w takich operach, jak Cyganeria, Don Carlos, Bal maskowy, Thaïs, Eugeniusz Oniegin, Carmen, Łucja z Lammermooru, Traviata, Don Pasquale, Król Roger, Straszny dwór, Don Giovanni, Wesele Figara. Wykonuje również partie oratoryjne i pieśni.

Marcin Bronikowski jest jedynym polskim śpiewakiem operowym, którego José Carreras zaprosił do udziału w  koncercie charytatywnym z okazji 50-lecia UNICEF. Koncert ten odbył się w warszawskim Teatrze Stanisławowskim w Boże Narodzenie 1996 roku. Artysta ma w swoim dorobku wiele nagrań płytowych, radiowych i telewizyjnych dla światowych wytworni i stacji TV