Repertuar

Kaja Danczowska – skrzypce
Maria Shetty – altówka
Adam Krzeszowiec – wiolonczela
Krzysztof Firlus – kontrabas
Piotr Lato – klarnet
Maksymilian Lipień – obój
Damian Lipień – fagot
Tadeusz Tomaszewski – waltornia

Program:
Wolfgang Amadeusz Mozart – Divertimento B-dur KV 229 na trio stroikowe
Aleksander Tansman – Suite pour trio d’anches
Ludwig van Beethoven – Septet Es-dur op. 20

Początek kameralnego, bardzo klasycznego wieczoru w Filharmonii wyznaczy muzyka Wolfganga Amadeusza Mozarta, co ciekawe – prawie nieznana. Pod numerem 229 w katalogu Köchla kryje się aż dwadzieścia pięć krótkich utworów, które Mozart skomponował na prywatny użytek dobrego znajomego, wybitnego klarnecisty Antona Stadlera. Przeznaczone zostały na trzy rożki basetowe – altową odmianę klarnetu o pięknym, ciepłym brzmieniu. Jeden z XIX-wiecznych wydawców pogrupował dziełka w pięć trzyczęściowych divertimenti (serenad), a ponieważ basethorn wyszedł już z użycia, przetranskrybował na dwa klarnety i fagot. Późniejsze opracowania bazują na tym wydaniu – również to, którego posłuchamy w Olsztynie. Mozartowskie divertimenti to nic innego, jak typowo wiedeńska muzyka rozrywkowa – jak zawsze w wydaniu Mozarta niezwykle elegancka, ujmująca śpiewnymi frazami, wzbogacona o rozmaite niespodzianki. Dlatego divertimenti „tu i tam sprawiają satisfaction jedynie znawcom, chociaż i nie znający się na rzeczy będą zapewne zadowoleni, nie wiedząc dlaczego”, by zacytować samego kompozytora.

Trio instrumentów stroikowych swój kolejny renesans przeżywało w pierwszej połowie XX wieku w stolicy Francji – zapewne dlatego, że Paryż stał się wówczas siedzibą najwybitniejszych konstruktorów tych instrumentów. Na piękne, kolorowe, a jednocześnie spoiste brzmienie nie pozostało obojętnymi wielu francuskich neoklasyków, a także Aleksander Tansman, jeden z najwybitniejszych kompozytorów polskich minionego stulecia, działający właśnie w Paryżu. W Polsce jego muzykę odkrywamy od stosunkowo niedawna, ale warto pamiętać, że Tansman był jednym z najpopularniejszych kompozytorów na świecie. Jego muzyka grana była, jak pisał Tadeusz Cegiełła, „na najtrudniej dostępnych scenach i estradach, wykonywana przez najlepsze orkiestry i najsławniejszych wirtuozów, dyrygowana przez mistrzów batuty, których nazwiska stały się już legendą”. Przeurocza czteroczęściowa Suita na trio stroikowe (1949) reprezentuje najlepsze cechy neoklasycyzmu francuskiego. Tansman zastosował dawne formy i techniki kompozytorskie, zaplanował konsonujące współbrzmienia, wyjątkowo melodyjne tematy i taneczne rytmy, ale efekt bynajmniej nie jest wtórny czy eklektyczny. To znakomita muzyka, która powstała – słychać to wyraźnie – w XX wieku.

Klasycznym zespoleniem tria dętego i kwartetu smyczków, a zarazem klamrą spinającą wieczór, będzie Septet Es-dur op. 20 Ludwiga van Beethovena. Utwór, przeznaczony na skrzypce, altówkę, klarnet, róg, fagot, wiolonczelę i kontrabas, utrzymany w konwencji serenadowej, jest typową wiedeńską muzyką plenerową. Beethoven podkreślał w liście do wydawcy, że wszystkie instrumenty są obligatoryjne, tzn. żaden z nich nie może być zastąpiony innym (co w przypadku takiej twórczości zdarzało się nader często). Muzyka tego obszernego, siedmioczęściowego utworu, wyraźnie nawiązuje do podobnych kompozycji Mozarta, choć w lirycznych melodiach powierzanych klarnetowi, fagotowi czy wiolonczeli, słychać już nadchodzących romantyzm. Z kolei bogata praca tematyczna, a więc przetwarzanie i odmienianie melodii, sprawia, że Septet jest czymś zdecydowanie więcej, niż muzyką służąca jedynie rozrywce. Słychać tu w wielu momentach typowego Beethovena pełnego kontrastów i niespodziewanych zwrotów – takiego, jakiego znamy z pierwszych symfonii.

Kameralistyka to, jak chce wielu, najszlachetniejsza forma muzykowania. Jej istotą jest intymna „rozmowa” muzyków – dobrych znajomych lub przyjaciół. Zespół kameralny był niegdyś, a i dziś często pozostaje, prywatnym spotkaniem, do którego dopuszczone mogą być tylko osoby wtajemniczone. Dlatego każdy koncert kameralny jest wydarzeniem wyjątkowym i niepowtarzalnym. A już szczególnie wówczas, gdy występują znakomici polscy muzycy związani z Krakowem i Katowicami oraz jedna z najwybitniejszych skrzypaczek świata – Kaja Danczowska. Czy zaproszenie na taki koncert można odrzucić?

Wystąpią:

Kaja Danczowska – skrzypce
Kształciła się pod kierunkiem Eugenii Umińskiej, u której, w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej (obecnie Akademia Muzyczna) w Krakowie, uzyskała w 1972 roku dyplom z wyróżnieniem. W tym samym roku ukończyła dwuletni kurs mistrzowski w Konserwatorium im. Piotra Czajkowskiego w Moskwie, rozwijając swe umiejętności u Dawida Ojstracha. Dwa lata później uczestniczyła w zorganizowanym przez rząd kanadyjski kursie mistrzowskim prowadzonym przez Ruggiera Ricciego.

Jest laureatką wielu krajowych i międzynarodowych konkursów skrzypcowych. Uzyskała m.in. III lokatę w V Międzynarodowym Konkursie Skrzypcowym im. Henryka Wieniawskiego w Poznaniu (1967), II nagrodę w Międzynarodowym Konkursie Skrzypcowym im. Alberta Curciego w Neapolu (1969), II miejsce w Konkursie Wykonań Muzycznych w Genewie (1970), III nagrodę w Międzynarodowym Konkursie Muzycznym ARD w Monachium (1975) i Srebrny Medal w Międzynarodowym Konkursie Muzycznym im. Królowej Elżbiety Belgijskiej w Brukseli (1976).

Od dziesiątego roku życia występuje jako solistka na obu półkulach. Koncertowała z Krystianem Zimermanem, z którym – oprócz sonat Francka i Mozarta – dokonała nagrania płytowego Mitów Szymanowskiego. Współpracowała również z artystami tej miary, co Heinz Holliger, Gidon Kremer, Jan Krenz, Mischa Maisky, Jerzy Maksymiuk, Ivan Monighetti, Krzysztof Penderecki, Yuri Simonov, Stanisław Skrowaczewski, Tadeusz Strugała, Witold Rowicki czy Antoni Wit.

Jest wszechstronną skrzypaczką – wykonuje utwory wszystkich epok. Krytycy podkreślają w jej grze precyzję techniczną, doskonałą intonację i emocjonalne zaangażowanie w interpretację dzieła muzycznego. W swoim dorobku posiada albumy wydane przez renomowane wytwórnie i ponad 400 nagrań archiwalnych, zrealizowanych przede wszystkim dla Polskiego Radia i rozgłośni RIAS.

Zasiada w jury wielu konkursów w Polsce i za granicą, m.in. w Poznaniu (1986), Tokio (1986), Monachium (1992, 1998), Nowym Jorku (1999), Odense (2000) i Wiedniu (2008). Od 1972 roku prowadzi klasę skrzypiec w Akademii Muzycznej w Krakowie, w 1997 roku otrzymała tytuł profesora zwyczajnego. Jest cenionym pedagogiem, uhonorowanym licznymi nagrodami, m.in. Złotym Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis, przyznanym podczas obchodów pięćdziesięciolecia pracy twórczej (2006), Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (2009), pięciokrotnie Nagrodą Ministra Kultury i Sztuki (obecnie Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego; 1979, 1991, 1998, 2010, 2013) oraz Nagrodą Prezesa Rady Ministrów (2011).

W 2014 roku, dzięki staraniom Programu 2 Polskiego Radia i wsparciu Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, ukazał się siedmiopłytowy album, obejmujący blisko 50 nagrań archiwalnych, wybranych spośród całego dorobku fonograficznego artystki. W 2015 roku rejestracja ta uzyskała nagrodę „Fryderyk” w kategorii „Album roku – recital solowy”.

W 2016 roku Kaja Danczowska otrzymała tytuł doktora honoris causa Akademii Muzycznej w Krakowie. Artystka jest reprezentowana przez Stowarzyszenie im. Ludwiga van Beethovena.

Maria Shetty – altówka
Jest absolwentką Akademii Muzycznej w Krakowie w klasie prof. Janusza Pisarskiego oraz Universtität für Musik und darstellende Kunst Wien w klasie prof. Wolfganga Klosa i Urlicha Schönauera. Swoje umiejętności doskonaliła w prestiżowej European Chamber Music Academy oraz na rozmaitych kursach mistrzowskich pracując pod kierunkiem takich muzyków, jak S. Kamasa, A. Darzins, H. Beyerle, J. Meissl, Peter Buck, Avedis Kouyoumdjian, Apollon Musagete Quartett, Tokyo String Quartet. W 2015 roku otrzymała tytuł doktora sztuki.

Od 2011 roku jest altowiolistką Narodowej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia w Katowicach. Współpracowała także z orkiestrami Sinfonietta Cracovia i Capella Cracoviensis oraz Orkiestrą Akademii Beethovenowskiej.

Jest laureatką konkursów krajowych i międzynarodowych. Zdobyła m.in. II nagrodę i nagrodę specjalną za interpretację muzyki D. Szostakowicza w Międzynarodowym Konkursie Muzyki Kameralnej w Plovdiv (2015), II nagrodę i nagrodę specjalną Baerenreiter Urtext Preis w Charles Hennen Concours w Holadnii (2011), III nagrodę w Międzynarodowym Konkursie Współczesnej Muzyki Kameralnej w Krakowie (2007). Jest także stypendystką rozmaitych organizacji, m. in. Programu Stypendialnego „Młoda Polska”, Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego RP, Instytutu Adama Mickiewicza, Stypendium Naukowego Miasta Krakowa, Pacific Music Festival w Japonii oraz European Chamber Music Academy.

Jako kameralistka koncertuje w ramach różnych formacji, systematycznie bierze udział w serii NOSPR kameralnie. Występowała na takich festiwalach, jak: Festival Pablo Casals (Prades), Mozartiade (Augsburg), Kalkalpen Festiwal (Grossraming), Pacific Music Festival (Sapporo), Internationales Musikfest Goslar-Harz, Przemyska Jesień Muzyczna. Wraz z Kwartetem Vistula w marcu 2009 roku wystąpiła z koncertami w USA, m.in. w Kravis Center w ramach cyklu Young Artists’ Series, otrzymując wspaniałe recenzje. Od 2014 roku współtworzy Messages Quartet – zespół specjalizujący się w wykonawstwie polskiej muzyki kameralnej. Zespół ten wielokrotnie występował w Polsce i na świecie.

W 2016 roku rozpoczęła działalność dydaktyczną jako asystent w klasie altówki prof. Pisarskiego w Akademii Muzycznej w Krakowie. Prowadzi także letnie kursy w Małopolskiej Akademii Talentów.

Adam Krzeszowiec – wiolonczela
Jest laureatem międzynarodowych konkursów wiolonczelowych w Londynie, Paryżu, Hradec, Warszawie, Katowicach, Dąbrowie Górniczej oraz półfinalistą konkursów im. Piotra Czajkowskiego w Moskwie, im. Mścisława Rostropowicza w Paryżu i Międzynarodowego Konkursu w Genewie. W 2011 roku ukończył z wyróżnieniem studia w katowickiej Akademii Muzycznej w klasie prof. Pawła Głombika oraz otrzymał nagrodę specjalną rektora. Studiował również w Hochschule für Musik und Tanz w Kolonii pod kierunkiem Fransa Helmersona oraz w Chapelle Musicale Reine Elizabeth w Brukseli pod kierunkiem Gary’ego Hoffmana. Jako solista i kameralista występował w najsłynniejszych salach Europy: Wigmore Hall w Londynie, Victoria Hall w Genewie, Salle Gaveau w Paryżu, w Sali im. Piotra Czajkowskiego w Moskwie.
Współpracował z takimi orkiestrami, jak NOSPR, Filharmonia Śląska, Śląska Orkiestra Kameralna, Polska Orkiestra Radiowa, Filharmonia Koszalińska, Filharmonia Zielonogórska, Kansai Philharmonic Orchestra, Morphing Vienna Chamber Orchestra, Arcata Stuttgart Kammerorchester, Orchestre de Chambre de Wallonie, Orkiestra Kameralna AUKSO, Bratysławska Orkiestra Kameralna, Leopolis Chamber Orchestra. Uczestniczył w prestiżowych festiwalach muzycznych w Verbier i Gstaad (Szwajcaria), gdzie po występach solowych oraz kameralnych otrzymał Firmenich Cello Prize oraz Prix Phillip Chaignat. Na zaproszenie Mischy Maisky’ego wziął udział w koncercie Mischa Maisky Carte Blanche.
Jako kameralista występował w ramach Seiji Ozawa Academy, Schleswig-Holstein Musik Festival, Verbier Festival, Ensemble Festival w Książu, Podium Festival. Od 2010 roku tworzy duet z pianistką Anną Gburek, z którą otrzymał wyróżnienie w I Konkursie Duetów z Fortepianem w Warszawie oraz I nagrodę w 11. Konkursie Muzycznym Premio Citta di Padova. Za nagranie Koncertu wiolonczelowego Grażyny Bacewicz wraz z Sinfonią Iuventus został nominowany do nagrody Fryderyk 2013. Od 2012 roku jest koncertmistrzem grupy wiolonczel w NOSPR oraz asystentem w katedrze instrumentów smyczkowych w Akademii Muzycznej w Katowicach.

Krzysztof Firlus – kontrabas
Urodził się w 1983 roku w Opolu. Studiował w Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach pod kierunkiem Jana Kotuli. Umiejętność gry na kontrabasie doskonalił pod kierunkiem tak znakomitych wirtuozów jak: K. Trumpf, M. Gajdos, B. Furtok, D. Mizera, L. Rakow, T. Hauta-aho, M. Jelinek, R. Gabdullin czy C. Rotaru. Aktualnie jest asystentem w klasie kontrabasu w Akademii Muzycznej w Krakowie oraz muzykiem Narodowej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia w Katowicach. Ponadto współpracuje bądź współpracował z takimi zespołami jak: kwartet kontrabasowy Ace of Bass, zespół muzyki dawnej Extempore, Filharmonia Opolska im.  J. Elsnera, Sinfonietta Cracovia, Orkiestra Kameralna AUKSO, Filharmonia Rybnicka im. Braci Szafranków, Orkiestra Akademii Beethovenowskiej w Krakowie, kwartet smyczkowy Altra Volta.

Otrzymał stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego „Młoda Polska” (2009), zajął II miejsce w I Międzynarodowym Konkursie Kontrabasowym „Wratislavia” we Wrocławiu (2008), I miejsce w VIII Ogólnopolskim Konkursie Kontrabasowym im. A.B. Ciechańskiego w Poznaniu (2007), II miejsce w kategorii „kontrabas” w I Ogólnopolskim Konkursie Muzycznym im. Michała Spisaka w Dąbrowie Górniczej (2006), III miejsce w I Ogólnopolskim Akademickim Konkursie Kontrabasowym w Łodzi (2006), III miejsce w IV Międzynarodowym Konkursie Kontrabasowym w Brnie (2004).

Piotr Lato – klarnet
Ukończył Akademię Muzyczną w Krakowie w klasie prof. Andrzeja Godka z wynikiem celującym. Uzyskał szereg nagród i wyróżnień w konkursach muzycznych, jest m.in. laureatem I nagrody w Ogólnopolskich Przesłuchaniach Szkół Muzycznych II st. klas instrumentów dętych drewnianych w Olsztynie (1996), III nagrody w XI Akademickim Konkursie Klarnetowym im. Karola Kurpińskiego we Włoszakowicach (2000), oraz III nagrody w IV Międzynarodowym Konkursie Muzyki Kameralnej im. Johannesa Brahmsa w Gdańsku (2006). W 2002 roku został półfinalistą Międzynarodowego Konkursu Klarnetowego Praska Wiosna w Pradze, a w 2003 zakwalifikował się i uczestniczył w Międzynarodowym Konkursie Klarnetowym ARD w Monachium.

Za swoje osiągnięcia muzyczne dwukrotnie otrzymał stypendium Ministra Kultury (2000–2002) oraz Stypendium Twórcze Miasta Krakowa (2003). Brał udział w wielu festiwalach krajowych i zagranicznych, takich jak Międzynarodowy Festiwal Muzyczny Eurosilesia, Międzynarodowy Festiwal Muzyka w Starym Krakowie, Międzynarodowy Festiwal Pogranicza Muzyki Współczesnej, Wielkanocny Festiwal Ludwiga van Beethovena, Young Euro Classic, Międzynarodowy Festiwal Muzyki Współczesnej – 12. Dni Muzyki Kompozytorów Krakowskich, Festiwal Polskiej Muzyki Współczesnej – Musica Polonica Nova, Międzynarodowy Festiwal Muzyki Kameralnej Muzyka na szczytach. Był uczestnikiem wielu kursów klarnetowych, m.in. kursu interpretacyjno-kompozytorskiego prowadzonego przez Karlheinza Stockhausena. Zrealizował szereg nagrań płytowych, telewizyjnych i radiowych dla wytwórni krajowych i zagranicznych: DUX, Centaur Reccord, Le Foxx Music, Universal Music i innych. Prowadzi działalność pedagogiczną w Państwowej Szkole Muzycznej II st. im. Władysława Żeleńskiego w Krakowie. Od 2006 roku pracuje jako asystent w klasie klarnetu prof. Andrzeja Godka w Akademii Muzycznej w Krakowie. W 2011 roku uzyskał stopień doktora sztuk muzycznych i został zatrudniony na stanowisku adiunkta. Od 2004 roku pełni funkcję pierwszego klarnecisty Orkiestry Akademii Beethovenowskiej. Gościnnie współpracuje z wieloma orkiestrami i zespołami, prowadzi równocześnie działalność koncertową solową i kameralną. W 2016 roku uzyskał stopień doktora habilitowanego.

Maksymilian Lipień – obój
Ukończył z wyróżnieniem Akademię Muzyczną w Krakowie, gdzie studiował pod kierunkiem dra hab. Arkadiusza Krupy. Od 2008 roku jest pierwszym oboistą NOSPR. Jako solista uczestniczył w wielu festiwalach, m.in. VII Międzynarodowym Przemyskim Festiwalu Salezjańskie Lato, XXIX Starosądeckim Festiwalu Muzyki Dawnej.

Jest laureatem III miejsca w III Międzynarodowym Akademickim Konkursie Oboistów i Fagocistów w Łodzi (I i II nagrody nie przyznano), II nagrody w Ogólnopolskim Konkursie Instrumentów Dętych w Olsztynie, I nagrody w Makroregionalnych Przesłuchaniach Instrumentów Dętych Drewnianych w Lublinie oraz IV nagrody w Ogólnopolskim Konkursie Młodego Muzyka w Szczecinku. Był stypendystą fundacji „Porozumienie bez barier” Jolanty i Aleksandra Kwaśniewskich. Uzyskał również stypendium Ministra Kultury i Sztuki. Uczestniczył w Polsko-Niemieckiej Młodej Filharmonii oraz Międzynarodowej Akademii Bachowskiej pod dyrekcją Helmutha Rillinga.

Współpracuje z wieloma orkiestrami, takimi jak Sinfonietta Cracovia, Sinfonia Varsovia, Orkiestra Kameralna Miasta Tychy AUKSO, Orkiestra Akademii Beethovenowskiej oraz Polska Filharmonia Kameralna w Sopocie, z którymi dokonał licznych nagrań płytowych i archiwalnych, m.in. dla Polskiego Radia, wytwórni Sony Classical oraz Dux. Uczestniczył w licznych tournée w kraju i zagranicą, m.in. w Niemczech, Szwajcarii, Wielkiej Brytanii, Szwecji, Norwegii i Francji. W latach 2004–2005 był pierwszym oboistą Narodowej Libańskiej Orkiestry Symfonicznej w Bejrucie.

Oprócz ożywionej działalności koncertowej prowadzi również działalność pedagogiczną. W latach 2006–2008 i 2011–2013 był nauczycielem klasy oboju w Zespole Szkół Muzycznych w Przemyślu, w latach 2008–2013 w Państwowej Szkole Muzycznej I i II st. w Nowym, a 2013–2015 w  Szkole Muzycznej I i II st. im. B. Rutkowskiego w Krakowie. Od 2013 roku jest również asystentem w klasie oboju prof. Jerzego Kotyczki w Akademii Muzycznej w Krakowie. Prowadził liczne kursy muzyczne, m.in. wakacyjne warsztaty muzyczne Czas na muzykę (Lipniak 2015), zimowe warsztaty muzyczne Orkiestrofania III (Lipiniak 2014), prowadził próby sekcyjne grupy dętej Polsko-Niemieckiej Młodej Filharmonii (2014).

Damian Lipień – fagot
Ukończył z wyróżnieniem studia w klasie fagotu prof. Kazimierza Siudmaka w Akademii Muzycznej w Krakowie. W latach 2000–2001 był stypendystą Fundacji Erasmus-Sokrates w Hochschule für Musik und Theater w Lipsku w klasie prof. Wernera Seltmanna. W trakcie studiów podejmował współpracę m.in. z Orkiestrą Filharmonii Krakowskiej, Capella Cracoviensis, Orkiestrą Filharmonii Lubelskiej, Kameralną Orkiestrą Symfoniczną w Tarnowie. W 2002 roku zakwalifikował się do konkursu Praska Wiosna oraz Międzynarodowego Konkursu ARD w Monachium.

Po ukończeniu studiów został pierwszym fagocistą Filharmonii Częstochowskiej, następnie (2002–2004) w Narodowej Libańskiej Orkiestry Symfonicznej. W latach 2004–2005 był związany z orkiestrą Capella Cracoviensis jako fagocista-kameralista. Od 2005 do 2010 był pierwszym fagocistą Orkiestry Akademii Beethovenowskiej. Jako solista koncertował z Orkiestrą Fresco Sonare, Filharmonią Podkarpacką w Rzeszowie oraz Orkiestrą Akademii Beethovenowskiej. Od 2008 pracuje w NOSPR. Nawiązał również współpracę z orkiestrą Sinfonietta Cracovia i Polską Orkiestrą Kameralną w Sopocie. Brał udział w licznych  festiwalach muzycznych w kraju i za granicą. Dokonał wielu nagrań m.in. dla Polskiego Radia, Tacet (Niemcy), Accentus (Niemcy). W 2013 roku był członkiem jury International Interpretative Wind Instruments Competition w Brnie.

Obok działalności orkiestrowej prowadzi również działalność pedagogiczną w Państwowej Szkole Muzycznej I i II stopnia im. Bronisława Rutkowskiego w Krakowie. Od 2008 roku jest związany z Akademią Muzyczną w Krakowie, pełni funkcję asystenta w klasach fagotu prof. Kazimierza Siudmaka, prof. Krzysztofa Kamińskiego oraz prof. Davida Tomasa-Realp (Hochschule für Musik Karlsruhe). W 2016 roku uzyskał tytuł doktora sztuki muzycznej. W tym samym roku wygrał konkurs na stanowisko asystenta w Katedrze Instrumentów Dętych Drewnianych i Akordeonu Akademii Muzycznej w Krakowie, gdzie obecnie prowadzi własną klasę fagotu. Od października 2016 roku współpracuje z prof. Frankiem Forstem z Hochschule für Musik Weimar. Od kilku lat współpracuje z fundacjami Cultura Animi oraz Teraz Muzyka, prowadząc warsztaty muzyczne dla uzdolnionej młodzieży.

Tadeusz Tomaszewski – waltornia
Urodził się w Katowicach, w latach 1995–2000 studiował w Akademii Muzycznej w Krakowie w klasie waltorni  Kazimierza Pamuły. Będąc uczniem liceum był wielokrotnie wyróżniany na przeglądach i konkursach instrumentów dętych, m.in. w Częstochowie i Opolu. Wraz z kwintetem dętym w 1992 roku zdobył II Nagrodę w Konkursie Muzyki Kameralnej we Wrocławiu. W 1994 roku zdobył III Nagrodę w I Ogólnopolskim Festiwalu Młodych Waltornistów w Łodzi. W 1995 roku był uczestnikiem warsztatów muzycznych na Międzynarodowym Festiwalu Waltornistów w Budapeszcie prowadzonych przez Froydis Ree Wekre, Francisa Orvala, Adama Friedricha i American Horn Quartet. W trakcie studiów brał udział w kursach Międzynarodowej Akademii Bachowskiej prowadzonej przez Helmutha Rillinga w Stuttgarcie oraz w warsztatach muzyki kameralnej i orkiestrowej w Lund (Szwecja). W 1998 wraz z kwintetem dętym zdobył III Nagrodę w Międzynarodowym Konkursie Muzyki Kameralnej im. Kiejstuta Bacewicza oraz II Nagrodę w II Ogólnopolskim Festiwalu Młodych Waltornistów w Łodzi. Został również stypendystą Ministra Kultury i Sztuki. Brał udział w warsztatach, które prowadzili Stefan de Leval Jezierski, Xiao Ming-Han, Dale Clevenger i Jennifer Montone.

Współpracował z orkiestrami i zespołami kameralnymi, m.in. Capellą Cracoviensis, Sinfoniettą Cracovia, Sinfonią Varsovia, AUKSO Orkiestrą Kameralną Miasta Tychy, Kwartetem Śląskim. Od 1999 jest muzykiem Narodowej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia w Katowicach (obecnie I waltornistą) oraz członkiem kwintetu dętego Capelli Cracoviensis. Od 2012 roku jest wykładowcą Akademii Muzycznej w Krakowie. W 2016 roku uzyskał stopień doktora sztuk muzycznych.

Koncert objęty projektem „WARMIŃSKO-MAZURSKA KARTA SENIORA” oraz programem „WARMIA I MAZURY DLA DUŻEJ RODZINY”